Иргэн Д.Шонхор 2021 оны арваннэгдүгээр сард Ард кино театрын Хаанбанканд ипотекийн зээлийн хүсэлтээ өгчээ. Хариу нь одоо болтол гараагүй гэх. Энэ тухайгаа “Би түрээсийн байранд амьдардаг. Бэлэн мөнгөөр байр авч чадахгүй учраас ипотекийн зээлийн урьдчилгаагаа цуглуулсан. Мөнгөө бэлэн болгож 2021 онд Хаанбанканд ипотекийн зээлийн хүсэлт өгсөн. Хүсэлт өгөөд хоёр жил гаруй болж байна. Банкнаасаа зээлийн хүсэлт маань шийдэгдсэн эсэх талаар асуухаар дараалал болоогүй байна гэдэг. Банк өөрөөс нь зээл авч орон сууц барьсан компанийнхаа барилгуудын ипотекийн зээлийг дараалалгүй буюу бидний урдуур оруулан шийдэж байна. Түүнчлэн зээлийн эдийн засагчид нь 5-10 сая төгрөг өгч зээлээ шийдүүлж байгаа хүмүүс ч харагдах юм. Ипотекийн зээл бизнес болчихсон  нь нууц биз. Төр бодлогоор дэмжиж байна гэдэг. Гэвч яг юун дээр дэмжээд байгааг ойлгохгүй байна. Ипотек хариуцсан банкууд ийм байхад ард иргэд яаж байр орон сууцтай болох вэ. Мөн хүлээх хугацаандаа ажлаа сольж нийгмийн даатгал тасалдсан. Одоо дараалал маань болж дуудсан ч шаардлага хангахгүй байна гэх биз” гэв. Энэ мэт ипотекийн зээлийн хүсэлт өгөөд хүлээж буй 50 орчим мянган гэр бүл байна.

Өргөн хэрэглээний барааны үнэ өдөр ирэх тусам өсөж байна. Гэвч цалин орлого нь өсдөггүй. Энэ нь залуусыг харь орныг зориход хүргэж буй гол шалтгаан. Саяхан цахим орчинд “Нэг саяын цалинтай, хоёр саяын хэрэглээтэй, гурван саяын зээлтэй” гэсэн нийтлэлүүд хөвөрсөн. Энэ үг үнэний ортой. Нийгэм нь хэцүү учраас харийн орныг зорих залуусын цуваа өдрөөс өдөрт нэмэгдэж байна. Харин гэр бүл, аав, ээж, ах, дүүгээсээ холдохыг хүсээгүй үлдсэн хэсэг нь байр, машины төлөө зүтгэсээр байгаа. Гэвч цалингаа яаж ч хураасан байрны мөнгөнд үл хүрнэ. Бэлэн мөнгөөр байр авах чадалтай хүмүүс ховор. Орон нутагт очиж амьдрахаар ажлын байр хомс. Тиймээс багахан байрны урьдчилгаа мөнгө олж ипотекийн зээлд хамрагдах нь залуусын мөрөөдөл болсон. Дээрх жишээнүүд өнөөгийн нийгмийн илэрхийлэл. Гэвч ипотекийн зээлийн хүсэлт өгөөд хариугаа хүлээж буй 30 мянган иргэний хүсэлт яагаад удаад байна вэ.