Ханилахгүй л байж яах гэж учрав даа
Хадтай, сондуултай орчлонд бүдрэхгүй байхын аргагүй
Хархан нүдний минь сормуусанд нулимс шүүдэрлээд л
Хайрлахгүй байхын аргагүй хонгор доо

Дурсахгүй байж амьдрахын учиргүй
Дуутай, нулимстай орчлонд тунихгүй байхын аргагүй
Дутуу орхисон тавилангийн хөлд сөхөрч хүлээсээр
Дурлахгүй байхын аргагүй амраг даа

Эрхлэхгүй байж яах гэж учрав даа
Эгэлтэй, боргилтой орчлонд санахгүй байхын аргагүй
Эрхгүй задалсан сэтгэлээ нууцхан сэмэлсээр л
Эвлэрэхгүй байхын аргагүй тавилан даа